Μεταναστευτικό: Διαμετακομιστικά κέντρα στην Τουρκία

Η σάγκα μιας οργανωμένης "αυθόρμητα" διακίνησης

Τα στοιχεία του χάρτη είναι ήδη πεπερασμένα

Για όσους είχαν αμφιβολίες περί της οργανωμένα καί οχι οπως λέγεται αυθόρμητης ροής των μεταναστών προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας, άρχισαν να έρχονται και με ονοματεπώνυμο οι κατασκηνώσεις “αντι-ΧοτΠόιντς” στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου. 

[Χειλαδάκης (29.12.2015) Τουριστικός οδηγός» Ελλάδας για… παράνομους μετανάστες από Τουρκία, (nikosxeiladakis.gr)]

Γι’ αυτούς που ετοιμάζονται να περάσουν στη Λέσβο είναι τα  λιμάνια Küçükkuyu Babakale,  Dikili και Ayvacık,  Foça (Φώκαια).

Για όσους κατευθύνονται στην Χίο το αντίστοιχα σημεία είναι Mordoğan- Karaburun, Çezme Çiftlikköy, Pırlanta, Plajı, Altınkum,

Για όσους έχουν προορισμό την νήσο Σάμο τα Seferihisar, Özdere Ahmetbeyli, Kuşadası.

Για τη Σύμη, το Datça 

Για τις Κω, Λέρο και Κάλυμνο, Didim (Δίδυμα), Bodrum, Kadıkalesı, Turgutreis, Hüseyin Feneri, Akyarlar, Karaincir, Aspat, Bağla, Kargı, Yahşi, Gümbet, Ortakent. 
Γεωγράφοι, προσθέστε τα σημεία στους χάρτες σας. Μέσω και αυτού του επισοδίου για την καταγραφή των κυμάτων μετανάστευσης, σιγά σιγά συμπληρώνεται το παζλ των επερχόμενων γεωπολιτικών αλλαγών.

Banda Magda (η μπάντα της Μάγδας)

Η παράδοση στην εποχή της, ήταν καινοτομία. 

Αν είναι να ασχοληθείτε με την παράδοση κάντε την σαν τους Banda Magda της Μάγδας Γιαννίκου.

Ποιά είναι;

Μεγάλωσα με μπαμπά μουσικόφιλο και μαμά μουσικό. Ασχολήθηκαν πάρα πολύ με τη μουσική μου εκπαίδευση και ήταν πάντα ενθαρρυντικοί. Για ένα φεγγάρι ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας, μάλλον επειδή μου άρεσε να παίζω με LEGO.Όταν δεν πέρασα στις Πανελλήνιες μου είπαν "Δεν πειράζει, καλύτερα, θα γίνεις μουσικός!".
Ξεκίνησα μαθήματα πιάνου από τα πέντε μου, στο Ωδείο Γλυφάδας. Μετά το Δίπλωμα ακολούθησε ο Νάκας για λίγη τζαζ. Ωραία ήταν. Δεν ήταν όμως ακριβώς αυτό που ήθελα. Το πάθος μου ήταν πάντα η μουσική κινηματογράφου. Έτσι, ταξίδεψα στη μακρινή Βοστώνη το φθινόπωρο του 2003.   Το Berklee College of Music.
Η τελευταία περιοδεία ήταν στο Μέμφις, στο Ντάλας, το Ντέντον, το  Όστιν, την Νέα Ορλεάνη.. Πρώτη μου φορά σε όλες αυτές τις πόλεις! Το κοινό ήταν πραγματικά εντυπωσιακό. Παραλειπόμενα; Χμ.. Στο Ντέντον λιποθύμησα, αυτό σίγουρα είναι αξιοσημείωτο. Φόραγα ένα πολύ ωραίο μακρύ φόρεμα όμως, οπότε λιποθύμησα με στιλ. Η έλλειψη ύπνου on tour είναι μερικές φορές εξοντωτική. Στο Ντάλας φάγαμε τα καλύτερα Tacos, και στο Μέμφις υπήρχε στο green room ένα τραπέζι πινγκ πονγκ και άργησα στην συναυλία γιατί είχα παθιαστεί με το πινγκ πονγκ! Μάθημα: Ποτέ ξανά πινγκ πονγκ πριν από συναυλία. Στο Όστιν γνώρισα μια κοπέλα, την Χριστίνα, ελληνίδα, η οποία ήρθε να με βρει μετά από το show και με συγκίνησε πολύ με τα λόγια τις. Ένιωσα ότι ήμουν στην πατρίδα! Είχε και καλό καιρό.. Πηγή: www.lifo.gr

Τί σπούδασε;

Film Scoring! Έχουν πάρα πολύ καλό τμήμα. Ήμουν πολύ nerd. Ήθελα να κάνω και άλλα δυο majors σε παραγωγή και engineering αλλά τα άφησα ημιτελή, αλλιώς θα πήγαινα νοσοκομείο. Είμαι λίγο over-achiever. Μετά από τη συναυλία του 2007 όπου αντιπροσώπευσα το τμήμα έπαθα ένα ψιλό-breakdown. Ήθελα να σταματήσω πια να γράφω μόνη σε ένα δωμάτιο. Ήθελα επαφή με ανθρώπους! 

...εν τέλει μετακομίζει στην ΝΥόρκη

Επειδή λοιπόν δεν ήξερα κανέναν εκεί, εντόπισα από το ίντερνετ όλα τα εστιατόρια με live μουσική, έβαλα τα καλά μου, και ξεκίνησα ποδαρόδρομο. Τέσσερα από τα είκοσι εστιατόρια είπαν ναι, κι έτσι ξεκίνησα να κάνω live με τα παιδιά. Παράλληλα, έγγραφα περισσότερα τραγούδια, γνώριζα κόσμο, μας γνώριζε κόσμος. Μετά από ένα χρόνο, είχαμε following στην Νέα Υόρκη! Με αναγνώριζαν στην τράπεζα, στο μπακάλικο... Πολύ περίεργο συναίσθημα. Όλα τα βήματα μας έγιναν σκαλοπάτι προς σκαλοπάτι. Κουβαλώντας το ακορντεόν - 11 κιλά παρακαλώ-  τα σκαλοπάτια μερικές φορές ήταν δύσκολα. Αλλά όταν ένας bandmate σ' αγαπάει και τον αγαπάς, μοιράζεται το βάρος. Πηγή: www.lifo.gr

..και δημιούργησε το γκρούπ (Banda Magda), οποίο σημαίνει γι' αυτή

 Ώρες ατέλειωτες μπροστά στην οθόνη απαντώντας σε  email, σχεδιάζοντας τις αφίσες, γράφοντας παρτιτούρες σε musical notation και κάνοντας sequence demos για την μπάντα. Tour management, προγραμματισμός προβών, booking. Είμαι η κύρια παραγωγός του πρώτου και του δεύτερου δίσκου, οπότε κανονίζω τις ηχογραφήσεις και επιβλέπω την παραγωγή. Κάνω τις ενορχηστρώσεις για τα έγχορδα και επιβλέπω το editing και τις μίξεις. Σε περίπτωση πρόβας, φτιάχνω τα charts, τα εκτυπώνω, κι αν είμαι τυχερή είμαι στην ώρα μου για πρόβα. Είμαι επίσης υπεύθυνη για τις φωτογραφήσεις και τα βίντεο. Είμαι αρκετά control freak. Η φωτογράφιση του πρώτου άλμπουμ έγινε στο σπίτι μου. Μετακίνησα όλα τα έπιπλα (στο λιλιπούτειο διαμέρισμα μου) έβαψα ένα τοίχο μπλε, έναν κίτρινο και έναν φούξια, γύρισα όλο το East Village για να βρω props, ξεχώρισα τι ρούχα θα ταίριαζαν..   Παρεμπιπτόντως,  χθες πήγα και πήρα πράσινη μπογιά. Ο νέος δίσκος θα είναι πράσινος αποφάσισα. Είμαι λίγο τρελή, αλλά εντάξει, θέλει κι η ζωή λίγη τρέλα! Πέρα από αυτές τις λεπτομέρειες, όμως, το κυριότερο καθήκον μου είναι να δουλεύω και να μελετάω  σκληρά για να γίνω καλύτερη μουσικός, να σέβομαι τα μέλη του group, να είμαι δίκαια, να είμαι πάντα αφοσιωμένη και ευγενική, και να οδηγώ το group με κατανόηση και αγάπη.

Περισσότερα στο http://www.lifo.gr/team/u13557/46706

Η ματιά του αστροναύτη

Η ματιά του αστροναύτη "στη γεωγραφία" της Κίνας

Ορισμένα μέρη του κόσμου χαρακτηρίζονται από τέτοια  μοναδικά πρότυπα ωστε να αναγνωρίζονται με την πρώτη ματιά, οπως ακριβώς των αστροναυτών από τα παράθυρα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στους οποίους οφείλουμε την πιό πάνω φωτογραφία (earthobservatory/nasa)  

Η φωτογραφία δείχνει το Τζιλίν (Jilin), μια επαρχία της βόρεια Κίνας, με τα πυκνά μικρά, χωριά που χαρακτηρίζουν την αγροτική Κίνα. Τα χωριά απέχουν λιγότερο από 2 χιλιόμετρα μεταξύ τους, μέσα σε ένα τοπίο αγρών και δάσους και είναι κτισμένα κυρίως κατά μήκος ρεμάτων. Αυτό το κλασικό μοντέλο της κινεζικής  υπαίθρου, επικαλύπτεται απο την σημερινή σύγχρονη κινεζική πόλη Σίπινγκ (Siping) (πληθυσμός 615.000 το 2010), και τις υποδομές της, με τους ευθείς αυτοκινητόδρομους, σιδηρόδρομο, περιφερειακό δρόμο και αεροδρόμιο. Το Σίπινγκ που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του κινεζικού εμφυλίου πολέμου (1927-1950), άρχισε να αναπτύσσεται στις αρχές της δεκαετίας του 1900, όταν ο πρώτος σιδηρόδρομος το συνέδεσε με την θάλασσα.  

Αν η πρώτη ματιά ενός μη εξειδικευμένου παρατηρητή (...αστροναύτη), μπορεί να σπαρατηρσήσει ολες αυτίες τις ιδιαιτερότητες ενός ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, τίθεται το ερώτημα τι παραπάνω, θα μπορούσε ένας εξειδικευμένος παρατηρητής (...γεωγράφος). Ερώτημα με σημασία, σχετικά με τις δεξιότητες του γεωγράφου. 

Ιωάννινα Ημερίδα Ιστορικής Γεωγραφίας

Ο χάρτης του Ισλαμικού Κράτους

Γιατί οι έγκυροι χάρτες του Ισλαμικού “κράτους” δεν το παρουσιάζουν με όρια πολυγώνου, όπως κάθε εδαφική κρατική οντότητα, αλλά με μορφή οδικού χάρτη;

Μήπως γιατί δεν υπάρχει κράτος, αλλά απλά ομάδες των οποίων ο ιδιαίτερος εξοπλισμός και η αδυναμία διατήρησης των εθνικών ορίων απο την πλευρά των κρατών της Μέσης Ανατολής, τους επιτρέπουν να κινούνται;

Μήπως το ανθρώπινο δυναμικό από το οποίο απαρτίζεται, είναι τέτοιο που το καθιστά εντελώς ανίκανο να διαμορφώσει οποιαδήποτε κρατική οντότητα; Δηλαδή στην πράξη δεν υπάρχει κράτος αλλά καλά πληροφορημένες και καλά εξοπλισμένες κινούμενες ομάδες οι οποίες δεν μπορούν να ελέγξουν εκ των πραγμάτων παρά μόνο ένα πολύ μικρό γεωγραφικό χώρο (δρόμους).

Αν είναι όντως έτσι όπως οι χάρτες το δείχνουν, να εντοπίζεται, δηλαδή σε διάδρομους ελέγχου, τότε σημαίνει ότι το ανθρώπινο δυναμικό του, είναι εντελώς ανεπαρκές να παίξει τον ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε και για τον οποίο συντηρείται, δηλαδή την δημιουργία του Κουρδικού κράτους σε μικρή κλίμακα και σε μεγάλη, την γεωπολιτική αλλαγή της κατάστασης στην Κεντρική Γη (Θεωρία Μακίντερ).

Πώς όμως θα μπορέσει ένα τόσο μικρό μέγεθος να αποτελέσει το σπινθήρα για τις πιο πάνω εξελίξεις για τις οποίες προορίζεται; Μεγαλώνοντας του το μέγεθος είναι η εύλογη απάντηση. Πώς όμως θα μεγαλώσει κάτι που είναι μικρό στην πράξη; Μέσω του εργαλείου ελέγχου της παγκόσμιας σκηνής. Ποιό είναι αυτό; Η πληροφορία, το παγκόσμιο δίκτυο των ΜΜΕ. Και ποιά είναι η μέθοδος που αυτό επιτυγχάνεται; Με πολύ απλό τρόπο, αφήνοντας σχεδιασμένα ανεξέλεγκτη την εικόνα των πολεμικών εγκλημάτων (αποκεφαλισμοί..), απο τη μία και απο την αλλή την εικόνα της καταστροφής των μνημίων του παγκόσμιου πολιτισμού, διογκώνοντας με αυτό τον τρόπο υπερβολικά αλλά αποτελεσματικά, το πραγματικό (μικρό του), μέγεθος. Αυτός είναι και ο λόγος που ένα "πολύ καλά" ελεγχόμενο Διαδίκτυο φαίνεται "να μη μπορεί να ελέγξει" τις αναρτήσεις του κράτους.

Οι του Ισλαμικού Κράτους ξέρουν καλά ότι είναι ένα προιόν αναλώσιμο και εκμεταλλεύονται τον χώρο και τον χρόνο ανοχής της Δύσης που τους χρησιμοποιεί. Η Δύση ξέρει ότι αυτό μπορεί να αφεθεί να λειτουργεί μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες πραγματοποίησης των γεωπολιτικών τους στόχων. Έτσι από την μία ενθαρρύνει, και κυρίως διογκώνει την σπουδαιότητά του και από την άλλη το βομβαρδίζει ώστε να μπορεί να το ελέγξει ως την κατάλληλη στιγμή του τελικού στόχου, που θα εξαφανισθεί.

Αυτός είναι ο λόγος που οι έγκυροι χάρτες δεν δείχνουν το Ισλαμικό Κράτος ως κράτος αλλά ως ένα διάδρομο ελέγχου.

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας

Το κείμενο είναι μια επιμελημένη μετάφραση του hg-lab από το About.com

O Φάρος της Αλεξάνδρειας, χτίστηκε γύρω στο 250 π.Χ. για να βοηθήσει τους ναυτικούς να προσεγγίζουν το λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Ήταν ένα θαύμα μηχανικής, είχε ύψος πάνω απο  135 μέτρα και ήταν ένα απο τα ψηλότερα κτίρια στον αρχαίο κόσμο. Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας ήταν μία στιβαρή κατασκευή που παρέμεινε όρθια για πάνω από 1.500 χρόνια, μέχρι να καταστραφεί από τους σεισμούς γύρω στο 1375 μΧ. Ο Φάρος θεωρείται ένα από τα Επτά Θαύματα της αρχαιότητας.

Γιατί χρειάζονταν ένας φάρος στην Αλεξάνδρεια;

Η πόλη της Αλεξάνδρειας ιδρύθηκε το 332 π.Χ. από το Μέγα Αλέξανδρο και βρίσκεται, μόλις 65 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Νείλου. Η Αλεξάνδρεια κατασκευάστηκε σε ιδανική τοποθεσία για να γίνει ένα σημαντικό μεσογειακό λιμάνι. Σύντομα, η πόλη έγινε μια από τις σημαντικότερες πόλεις του αρχαίου κόσμου, γνωστή για την περίφημη βιβλιοθήκη της. Το μόνο ζήτημα ήταν η αποφυγή των μεγάλων βράχων στη θάλασσα κατά την προσέγγιση στο λιμάνι. Για να επιλυθεί αυτή η δυσκολία, ο Πτολεμαίος Σωτήρ (διάδοχος του Μεγάλου Αλέξανδρου), διέταξε την κατασκευή του φάρου. Αυτό υπήρξε το πρώτο κατασκευασμένο κτίριο ειδικά με λειτουργία φάρου. Χρειάστηκαν περίπου 40 χρόνια για την κατασκευή του που τελείωσε περίπου 250 πΧ.

Με τι έμοιαζε ο Φάρος;

Η εικόνα του φάρου ήταν πολύ διαδεδομένη στον αρχαίο κόσμο, αλλά κυρίως την γνωρίζουμε από την χάραξή της σε νομίσματα της εποχής. Κατασκευάστηκε από τον Σωκράτη τον Κνίδιο και ήταν ένα εξαιρετικά ψηλό οικοδόμημα. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του νησιού Φάρος κοντά στην είσοδο του λιμανιού της Αλεξάνδρειας,  από όπου πήρε και το όνομα “Φάρος". Ο ίδιος ο Φάρος είχε τουλάχιστον 135 μέτρα ύψος και αποτελούνταν από τρία τμήματα. Το κατώτατο τμήμα ήταν τετράγωνο και στέγαζε κυβερνητικά γραφεία και στάβλους. Το μεσαίο τμήμα ήταν ένα οκτάγωνο με εξώστες όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να απολαύσουν τη θέα, και να δροσιστούν. Το επάνω τμήμα ήταν κυλινδρικό όπου υπήρχε η  φωτιά η οποία τροφοδοτούνταν συνεχώς για να βοηθά στην ασφαλή πλοήγηση των πλοίων. Στην κορυφή υπήρχε μεγάλο άγαλμα του Ποσειδώνα. Στο εσωτερικό του φάρου υπήρχε μια σπειροειδής ράμπα που οδηγούσε από το κατώτατο σημείο ως την κορυφή. Αυτό επέτρεπε σε ζωντανά και άμαξες να μεταφέρουν την ύλη καύσης μέχρι την κορυφή. Είναι άγνωστο με τι ακριβώς τροφοτούνταν η φωτιά. Όχι σε κάθε περίπτωση με ξυλεία, διότι ήταν λιγοστή στην περιοχή. Όμως η φωτιά ήταν πολύ αποτελεσματική, οι ναυτικοί μπορούσαν να δουν εύκολα το φως από πολλά χιλιόμετρα και να φτάσουν με ασφάλεια στο λιμάνι.

Πότε  καταστράφηκε ο Φάρος;

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας παρέμεινε στην θέση του για  1.500 χρόνια, εκπληκτικό γεγονός αν ληφθεί υπ’ όψη το κενό  που αντιστοιχεί σε μία κατασκευή περίπου 40 ορόφων. Είναι ενδιαφέρον, ότι οι περισσότεροι φάροι σήμερα μοιάζουν με το σχήμα και τη δομή του Φάρου της Αλεξάνδρειας. Ο Φάρος επιβίωσε κατά την ελληνική, ρωμαϊκή και στην αραβική αυτοκρατορία, η σημασία του όμως εξασθένισε όταν η πρωτεύουσα της Αιγύπτου μεταφέρθηκε από την Αλεξάνδρεια προς Κάιρο. Έχοντας βοηθήσει την ασφάλεια των ναυτικών για αιώνες, ο Φάρος της Αλεξάνδρειας καταστράφηκε τελικά από σεισμό κάποια στιγμή γύρω στο 1375 μΧ. Μερικό από το οικοδομικό του υλικό μεταφέρθηκε και χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του κάστρου του σουλτάνου της Αιγύπτου το αλλο ποντίστηκε στην θάλασσα. Το 1994, η Γαλλίδα αρχαιολόγος Jean Yves Empereur ερεύνησε το λιμάνι της Αλεξάνδρειας και βρήκε αρκετό από το οικοδομικό του υλικό στον πυθμένα του λιμανιού της Αλεξάνδιρας.

Πηγές: Curlee, Lynn. Seven Wonders of the Ancient World. New York: Atheneum Books, 2002. Silverberg, Robert. The Seven Wonders of the Ancient World. New York: Macmillan Company, 1970.

ουτοπίες-δυστοπίες

Η τέχνη που ασχολείται με τα μελλοντικά έχει τάση να προσπαθεί να δει ακραίες καταστάσεις. Τα οράματα του καλλιτέχνη  Evgeny Kazantsev έχουν μία πιο ήπια αντιμετώπιση, κινούμενα μεταξύ  καταστροφής και υπεραισιοδοξίας, από την Ουτοπία στην Δυστοπία.

Ελέφαντες για όλες τις δουλειές

Ντάνιελ Φίρμαν
Γάλλος καλλιτέχνης (1966),
"ξεκρεμάει" το έργο τέχνης από τον τοίχο προσπαθώντας να το απομυθοποιήσει

το εμβληματικό ργο του Φίρμαν

"Ο ελέφαντας"

...οι ελέφαντες όμως μπορούν να κάνουν και άλλα πράγματα, οπως ελεύθερη πτώση (βίντεο)

Η ατέλειωτη πόλη

Η ατέλειωτη Πόλη (Endless City).

Το αρχιτεκτονικό γραφείο SURE οραματίζεται ένα φουτουριστικό ουρανοξύστη που θα μπορούσε να στεγάσει μια ολόκληρη πόλη - με το δικό της οικοσύστημα σε σπειροειδή μορφή που θα μπορούσε να επεκταθεί απεριόριστα προς τα πάνω. Το σχέδιο με το όνομα Ατέλειωτη Πόλη (Endless City), είναι ενας 300 ορόφων ουρανοξύστης κατασκευασμένος σαν μια κάθετη πόλη που θα προέκτεινε τα λονδρέζικα τέτράγωνα οχι σε έκταση αλλά προς τον ουρανό.

Ομως  ο όρος Ατέλειωτη Πόλη (The Endless City), σημαίνει αρχικά κάτι αλλο. Με το γύρισμα του εικοστού πρώτου αιώνα, ο κόσμος βρέθηκε αντιμέτωπος με μια άνευ προηγουμένου πρόκληση. Μέχρι το 2050, περίπου τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις, και αυτη η εν εξελίξει αλλαγή, στον τρόπο με τον οποίο ζούμε θέτει θεμελιώδεις προκλήσεις για τον ανθρωπο σε όλο τον κόσμο.