Γιατί οι έγκυροι χάρτες του
Ισλαμικού “κράτους” δεν το παρουσιάζουν με όρια πολυγώνου, όπως κάθε εδαφική κρατική οντότητα, αλλά με μορφή οδικού χάρτη;
Μήπως γιατί δεν
υπάρχει κράτος, αλλά απλά ομάδες των οποίων ο ιδιαίτερος εξοπλισμός και η αδυναμία
διατήρησης των εθνικών ορίων απο την πλευρά των κρατών της Μέσης Ανατολής, τους
επιτρέπουν να κινούνται;
Μήπως το
ανθρώπινο δυναμικό από το οποίο απαρτίζεται, είναι τέτοιο που το καθιστά
εντελώς ανίκανο να διαμορφώσει οποιαδήποτε κρατική οντότητα; Δηλαδή στην πράξη
δεν υπάρχει κράτος αλλά καλά πληροφορημένες και καλά εξοπλισμένες κινούμενες
ομάδες οι οποίες δεν μπορούν να ελέγξουν εκ των πραγμάτων παρά μόνο ένα πολύ
μικρό γεωγραφικό χώρο (δρόμους).
Αν είναι όντως
έτσι όπως οι χάρτες το δείχνουν, να εντοπίζεται, δηλαδή σε διάδρομους ελέγχου,
τότε σημαίνει ότι το ανθρώπινο δυναμικό του, είναι εντελώς ανεπαρκές να παίξει
τον ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε και για τον οποίο συντηρείται, δηλαδή την δημιουργία
του Κουρδικού κράτους σε μικρή κλίμακα και σε μεγάλη, την γεωπολιτική αλλαγή
της κατάστασης στην Κεντρική Γη (Θεωρία Μακίντερ).
Πώς όμως θα
μπορέσει ένα τόσο μικρό μέγεθος να αποτελέσει το σπινθήρα για τις πιο πάνω
εξελίξεις για τις οποίες προορίζεται; Μεγαλώνοντας του το μέγεθος είναι η
εύλογη απάντηση. Πώς όμως θα μεγαλώσει κάτι που είναι μικρό στην πράξη; Μέσω του
εργαλείου ελέγχου της παγκόσμιας σκηνής. Ποιό είναι αυτό; Η πληροφορία, το
παγκόσμιο δίκτυο των ΜΜΕ. Και ποιά είναι η μέθοδος που αυτό επιτυγχάνεται; Με
πολύ απλό τρόπο, αφήνοντας σχεδιασμένα ανεξέλεγκτη την εικόνα των πολεμικών εγκλημάτων (αποκεφαλισμοί..), απο τη μία και απο την αλλή την εικόνα της καταστροφής των μνημίων του παγκόσμιου πολιτισμού, διογκώνοντας με αυτό τον τρόπο υπερβολικά αλλά αποτελεσματικά, το πραγματικό (μικρό του), μέγεθος. Αυτός είναι και ο λόγος που ένα "πολύ
καλά" ελεγχόμενο Διαδίκτυο φαίνεται "να μη μπορεί να ελέγξει" τις αναρτήσεις του κράτους.
Οι του
Ισλαμικού Κράτους ξέρουν καλά ότι είναι ένα προιόν αναλώσιμο και
εκμεταλλεύονται τον χώρο και τον χρόνο ανοχής της Δύσης που τους χρησιμοποιεί.
Η Δύση ξέρει ότι αυτό μπορεί να αφεθεί να λειτουργεί μέχρι να
ωριμάσουν οι συνθήκες πραγματοποίησης των γεωπολιτικών τους στόχων. Έτσι από την
μία ενθαρρύνει, και κυρίως διογκώνει την σπουδαιότητά του και από την άλλη το
βομβαρδίζει ώστε να μπορεί να το ελέγξει ως την κατάλληλη στιγμή του τελικού στόχου, που θα εξαφανισθεί.
Αυτός είναι ο λόγος που οι έγκυροι χάρτες δεν δείχνουν το Ισλαμικό Κράτος ως κράτος αλλά ως ένα
διάδρομο ελέγχου.
