Trump στην Κινα - H πολιτική του Twitter

O Trump τιτιβίζει στην Κίνα - πώς και γιατί έχει σημασία;

(…) ο κ. Trump βρίσκεται σήμερα στην Κίνα, γνωστή για το "μεγάλο τείχος προστασίας" (great firewall) στον Παγκόσμιο Ιστο που εμποδίζει την πρόσβαση σε πολλούς ξένους ιστότοπους, συμπεριλαμβανομένου του Twitter.

Όπως φάνηκε όμως ο πρόεδρος κ. Trump διατηρεί το tweeting του στην Κίνα (…) Τι συμβαίνει, υπάρχουν δύο πλευρές μια τεχνική πτυχή και μια πολιτική.

Το Twitter εμποδίζεται στην Κίνα - αλλά όχι για τους προνομιούχους ή για τους τεχνοκράτορες

Χιλιάδες ιστότοποι και πλατφόρμες κοινωνικών μέσων μπλοκάρονται στην ηπειρωτική Κίνα. Twitter, Facebook, Instagram και Whatsapp έχουν αποκλειστεί, καθώς και ιστοσελίδες που οι αρχές θεωρούν ευαίσθητες. (Η ιστοσελίδα του BBC News έχει μπλοκαριστεί στο παρελθόν, όπως και οι New York Times και ο Economist).

Πολλοί άνθρωποι παρακάμπτουν το τείχος προστασίας της Κίνας χρησιμοποιώντας εικονικά ιδιωτικά δίκτυα (VPN), παρόλο που η κυβέρνηση τώρα καταπολεμά τους πωλητές VPN. Ωστόσο, οι κινεζικές αρχές κάνουν εξαιρέσεις στον κανόνα.

Οι αρχές έχουν χαλαρώσει τους νόμους λογοκρισίας τους σε μια ζώνη ελευθέρων συναλλαγών της Σαγκάης απο το 2013. Και το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Xinhua χρησιμοποιεί το Twitter για να προωθήσει τα άρθρα του - προς απογοήτευση πολλών χρηστών κοινωνικών μέσων της Κίνας που κατηγόρησαν την κυβέρνηση για διπλή στάση.

Πριν από την άφιξη του κ. Trump, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Κίνας Zheng Zeguang διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους ότι θα μπορούσε να τιτιβίζει όσο θέλει, λέγοντας: "Λαμβάνουμε υπόψη τα πάντα για την υποδοχή ξένων αρχηγών κρατών, επομένως δεν πρέπει να έχετε επιφυλάξεις σχετικά με την ικανότητα τους να διατηρούν επαφή με το εξωτερικό. 

Πώς λοιπόν ο κ. Trump έχει πρόσβαση στο Twitter;

Οι δημοσιογράφοι που ταξιδεύουν με τον κ. Trump έχουν πρόσβαση στο Twitter στα κινητά τους τηλέφωνα, εφόσον χρησιμοποιούν δίκτυα περιαγωγής 3G ή 4G σε ξένη κάρτα SIM.

Στην πράξη, οι ξένοι αξιωματούχου που επισκέπτονται την Κίνα θα πρέπει να ακολουθούν αυστηρές οδηγίες ασφαλείας και μερικές φορές τους έχουν συμβουλεύσει να μην χρησιμοποιούν τα δική τους τηλέφωνα ή φορητούς υπολογιστές στη χώρα.

Έτσι, ο κ. Trump πιθανότατα δεν κάνει απλό tweeting από το συνηθισμένο κινητό του τηλέφωνο. Για προφανείς λόγους, οι ΗΠΑ δεν έδωσαν πλήρεις λεπτομέρειες των ρυθμίσεών τους για να διασφαλίσουν ότι ο κ. Trump θα μπορέσει να συνδεθεί με ασφάλεια μέσω του Διαδικτύου. Όμως, ενώ ήταν στο δρόμο προς το Πεκίνο, ένας αξιωματούχος του Λευκού Οίκου διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους ότι ο κ. Trump θα κρατήσει το tweeting του από την Κίνα, λέγοντας "Είμαι βέβαιος ότι έχουμε τα εργαλεία στο αεροπλάνο για να το κάνουμε αυτό".

Τα πρώτα τρία tweets του κ. Trump από την Κίνα αποστάλθηκαν από έναν φυλλομετρητή ιστού παρά από ένα τηλέφωνο. Ωστόσο, το τέταρτο tweet του, όπου γιορτάζει την επέτειο ενός έτους από την εκλογική του νίκη, στάλθηκε από ένα iPhone.

Το Twitter ένα πολιτικό εργαλείο

Το tweeting είναι μια πολιτική πράξη για τον κ. Trump - το χρησιμοποίησε για να ανακοινώσει πολιτικές, για πολιτικούς αντιπάλους και για να επικρίνει άλλες χώρες - συμπεριλαμβανομένης της Κίνας. Αν ο κ. Trump είχε αποφασίσει να παραμείνει εκτός Twitter στην Κίνα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι τον σίγαζε η κινεζική λογοκρισία. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί αξιωματούχος του Λευκού Οίκου τόνισε στους δημοσιογράφους ότι «ο πρόεδρος θα τιτίβίζει ό, τι θέλει [ενώ βρίσκεται στην Κίνα].» Αυτός είναι ο τρόπος επικοινωνίας του απευθείας με τον αμερικανικό λαό».

(..) Εν τω μεταξύ, τα κινεζικά κρατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ενθουσιάστηκαν από τα τελευταία Tweets της Κίνας του κ. Trump και το γεγονός ότι άλλαξε την εικόνα της κεφαλίδας σε έναν από αυτά όπου παρουσιάζεται μαζί με τον κ. Xi.  Ανακοίνωσαν οτι "Ο κ. Trump ήταν γεμάτος συναισθηματα μετά την επίσκεψή του στο Απαγορευμένο Παλάτι - και άλλαξε ακόμα και την φωτογραφία κεφαλίδας του Twitter!" (…) Φυσικά, δεν υπήρχε καμία αναφορά στο γεγονός ότι το Twitter δεν είναι επίσημα προσβάσιμο στην Κίνα.

Μετάφραση/προσαρμογή απο δημοσίευση του BBC  9 November 2017  http://www.bbc.com/news/world-asia-china-41924747

ο πλούτος του κόσμου

Η "επιστροφή" της Μεσογείου

Σε αρθρο του Béligh Nabli τις 14 Σεπτεμβρίου 2017 στην σελίδα του γαλλικού Ιστιτούτου Στρατηγικών και Διεθνών Σχέσεων (IRIS) με τον ερωτηματικό τίτλο «Από τον παροπλισμό στη γεωπολιτική αναβίωση της Μεσογείου;» γίνεται μία ανάλυση για την επαναφορά της Μεσσογείου στο διεθνές γεωπολιτικό επίκεντρο. Το άρθο μεταφράστηκε και παρατίθεται παρακάτω χωρίς το τελευταίο μέρος του που αφορά τα γαλλικά στρατηγικά συμφέροντα για τη Μεσόγειο.

Μόνο με τις μεγάλες κατακτήσεις και ανακαλύψεις του 15ου και 17ου αιώνα η κεντρική θέση που αποκτήθηκε (κατά την αρχαιότητα) από τη Μεσόγειο τέθηκε σε αμφισβήτηση. Από τότε, η "γεωπολιτική υποβάθμιση" της δεν έχει πάψει να επιβεβαιώνεται: η περιοχή της Μεσογείου δεν αποτελεί πλέον το προνομιούχο πεδίο των μεγάλων δυνάμεων. Επιπλέον, το νέο κύμα «παγκοσμιοποίησης» που γεννήθηκε στα τέλη του 20ου αιώνα και το οποίο  είναι συνώνυμο με την ανάπτυξη του δι-ατλαντικού και (ιδιαίτερα) δι-ειρηνικού εμπόριου: τεχνικά, η λεκάνη της Μεσογείου είδε το βάρος της να μειώνεται λίγο ακόμα στην παγκόσμια οικονομία.

Ωστόσο, η Μεσόγειος δεν περιθωριοποιείται στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο του 21ου αιώνα: προσβάσιμη από όλο τον κόσμο μέσω των στενών του Γιβραλτάρ και του καναλιού του Σουέζ, μια διασταύρωση μεταξύ τριών ηπείρων που την συνορεύουν, η Μεσόγειος εξακολουθεί να αποτελεί μια σημαντική θαλάσσια διαδρομή για το παγκόσμιο εμπόριο: το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο στη Μέση Ανατολή, καθώς και τα μεταποιημένα αγαθά από την Ανατολική Ασία, μεταφέρονται σε μεγάλο βαθμό από αυτή τη διαδρομή προς ευρωπαϊκούς ή βορειοαμερικανικούς λιμένες. Γι’αυτό το λόγο, η Κίνα πραγματοποίησε μεγάλες επενδύσεις για να εγκατασταθεί στον εμπορικό τερματικό σταθμό του Port Said, βόρεια του καναλιού του Σουέζ και των λιμένων της Νάπολης και του Πειραιά, που θεωρούνται πύλες προς τις ευρωπαϊκές αγορές. 

Η Μεσόγειος φαίνεται οτι δεν έχει βγει από την ιστορία. Ακόμα περισσότερο, το γεωπολιτικό ενδιαφέρον του πολυπολικού μεσογειακού κόσμου επαναξιολογείται, όπως αποδεικνύεται από την εμφάνιση ενός νέου ενεργειακού πόλου στην ανατολική Μεσόγειο και την επιβεβαίωση της Μεσογείου ως ένα από τα "ιδιαίτερα σημεία" της αλλαγής του κλίματος. Πάνω απ 'όλα, το ωστικό κύμα των λαϊκών αντιδράσεων που διαπέρασε τις Νότιες και τις Ανατολικές ακτές το 2011 είναι η αιτία μιας σειράς φαινομένων των οποίων ξεπερνούν τα τοπικά ή περιφερειακά διακυβεύματα:  μία μονοναδική εμπειρία εκδημοκρατισμού ενός αραβικού καθεστώς (Τυνησία), συγκρούσεις (στη Λιβύη και τη Συρία) που επηρεάζουν τη διεθνή ασφάλεια, η ανάπτυξη τζιχάντικων δυνάμεων και εγκληματικών οργανώσεων διακρατικού χαρακτήρα, η άνοδος των ιδεολογιών ταυτότητας (στηριγμένες στην κατανομή των πολιτισμών, θρησκειών και πολιτισμών), μια ιστορική μεταναστευτική κρίση κ.λπ. 
Σημάδια της ανανέωσης του γεωπολιτικού ενδιαφέροντος της Μεσογείου, η Ρωσία υπέγραψε μια δυναμική επιστροφή με την άμεση συμμετοχή της στη συριακή διαμάχη (η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη υποβρυχίων και πολεμικών πλοίων), ενώ ότι η περιοχή της Μεσογείου βρίσκεται de facto στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής συγκεκριμένων μεσογειακών χωρών της ΕΕ (όπως η Γαλλία) αλλα κυρίως των ΗΠΑ που διπλωματικά, στρατηγικά αλλα και επιχειρησιακά συμμετέχουν ενεργά.

έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς

Μάριαμ Μιρζακχανί (Maryam Mirzakhani)

...έφυγε η βασίλισσα των μαθηματικών

Η Μάριαμ Μιρζακχανί (Maryam Mirzakhani), Ιρανή μαθηματικός, η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο Fields το 2014, το «βραβείο Νόμπελ» των μαθηματικών, η οποία πέθανε το περασμένο Σάββατο 15 Ιουλίου, σε ηλικία 40 ετών, στις ΗΠΑ, απο καρκίνο.

Γεννημένη το 1977, ήταν εξειδικευμένη στη γεωμετρία ασυνήθιστων σχημάτων. Είχε ανακαλύψει νέους τρόπους για τον υπολογισμό του όγκου των αντικειμένων με παραβολικές επιφάνειες (επιφάνεια Ρίμαν). Το έργο της, έχει εφαρμογές εκτός των μαθηματικών στη φυσική, τη κβαντομηχανική και άλλους κλάδους. Ήταν μέλος της Ακαδημία Επιστημών, της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, της Αμερικανικής Ακαδημίας Φιλοσοφίας, της Εθνική Ακαδημία Επιστημών!

Όταν ήταν παιδί, η  Μιρζακχανί, ονειρευόταν να γίνει συγγραφέας, αλλά η μανία των αριθμών και των εξισώσεων που την κατέλαβε στο λύκειο, δεν την Άφησε  ποτέ. Έφηβη, κέρδισε δύο διεθνείς Ολυμπιάδες στα μαθηματικά, το 1994 και το 1995, με άριστα.

Διατριβή αριστούργημα. Παρά του ότι το Ιράν και οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν διακόψει τις διπλωματικές τους σχέσεις το 1980, η Μιρζακχανί πήγε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Πήρε το διδακτορικό της το 2004. Με μία διατριβή «αριστούργημα» σύμφωνα με τα "Νέα του Stanford". Κατόπιν πήγε να διδάξει στο Πανεπιστήμιο Princeton, πριν ενταχθεί ως καθηγήτρια σε ηλικία 31 ετών (2008), στο Stanford όπου δίδασκε μέχρι το τέλος. 

Ο πρόεδρος του Stanford έγραψε ότι ήταν «φιλόδοξη, αποφασιστική και ατρόμητη, αντιμετωπίζοντας προβλήματα που άλλοι δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν, να αντιμετωπίσουν». Η μέθοδός της; να σχεδιάζει πρόχειρα σε μεγάλα φύλλα λευκού χαρτιού συμπληρώνοντάς τα με μαθηματικούς τύπους, πράγμα που έκανε την κόρη της να νομίζει οτι η “μαμά ζωγραφίζει”.

Παράπλευρες νίκες. Για τον θάνατό της οι περισσότερες ιρανικές εφημερίδες δημοσιεύσαν φωτογραφίες στη μνήμη της και παρά του ότι στο Ιράν, οι γυναίκες πρέπει να φορούν αυστηρά μαντίλα, δεν εγινε το ίδιο για την “βασίλισσα των μαθηματικών”. Ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας Χασάν Ρουχανί εξέφρασε την λύπη του δημοσιεύοντας, και αυτός επίσης, την φωτογραφία της Μιρζακχανί χωρίς μαντίλα.

Η ανάρτηση στο Instagram του Ιρανού προέδρου για την Μιρζακχανί

Επι τω έργω

Πανοπτικόν

Πανοπτικόν  (Panopticon)

Το Πανοπτικό είναι ένας τύπος κτιρίου-φυλακής που σχεδιάστηκε από τον Άγγλο ωφελιμιστή, φιλόσοφο κοινωνιολόγο Τ. Μπένθαμ το 1785.

Ωφελιμισμός (Utilitarianism) είναι ένα ηθικό ρεύμα που θεωρεί ότι η καλύτερη ενέργεια είναι αυτή που μεγιστοποιεί την κοινή ωφέλεια.

Το Πανοπτικό είναι αρχιτεκτονικό συγκρότημα που λειτουργεί σαν μηχανή στήριξης ενός είδους εξουσίας, ανεξάρτητης όμως από εκείνον που την ασκεί. Ο παρατηρητής βρίσκεται στο κέντρο ενός κύκλου του οποίου οι ακτίνες διέρχονται από το κέντρο των κελιών που βρίσκονται σε μία συγκεκριμένη περιφέρεια. Ο σχεδιαστής του υποστήριζε ότι η εξουσία πρέπει να είναι ορατή αλλά όχι ελέγξιμη. Οι χώροι (κελιά) των παρατηρούμενων (κρατουμένων) είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να βλέπουν διαρκώς το σημείο απ’ όπου παρακολουθούνται. Δεν είναι όμως σε θέση να γνωρίζουν αν πραγματικά συμβαίνει αυτό και πότε. Ο παρατηρούμενος γίνεται με αυτόν τον τρόπο η βάση της ίδιας του της καθυπόταξης, αναλαμβάνει δηλαδή ο ίδιος το έργο της εξουσίας και την κάνει μέρος της ίδιας του, της ύπαρξης.

Η υλοποίηση του μοντέλου. Το Presidio Modelo είναι ένα συγκρότημα φυλακών του τύπου Πανοπτικόν, που βρίσκεται στο Isla de la Juventud στην Κούβα. Χτίστηκε μεταξύ 1926 και 1931, από τον Gerardo Machado πρόεδρο της Κούβας στην διάρκεια του πολέμου Ανεξαρτησίας της Κούβας.

Presidio Modelo θεωρήθηκε το κατ’ εξοχή παράδειγμα αποτελεσματικής σχεδίασης “πανοπτικού”. Μέχρι οκτώ χιλιάδες κρατούμενοι μπορούσαν να παρακολουθούνται και να ελέγχονται με ελάχιστο προσωπικό. Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ οι αδελφοί Κάστρο, Φιντέλ και Ραούλ πέρασαν ένα ικανό διάστημα ως κρατούμενοι σ’ αυτό, βρήκαν την προσέγγιση επαρκώς αποτελεσματική, με αποτέλεσμα να την διατηρήσουν επ’ αρκετόν εν λειτουργία κατά την δικιά τους νέα διακυβέρνηση.